Rys historyczny

Wieś Szerzyny po raz pierwszy została wspomniana w roku 1529 w Retaksacjach diecezji krakowskiej. Podobnie parafa wzmiankowana jest po raz pierwszy w tym samym roku. Wówczas parafia należała do diecezji krakowskiej. Sama wieś Szerzyny została lokowana w 1348 roku. W 1386 roku król Władysław Jagiełło nadał Szerzyny (obok Ołpin, Olszyn i Święcan) Spytkowi z Melsztyna. W wieku XVI Szerzyny przechodzą z rąk Jordanów w posiadanie kanclerza i kasztelana bieckiego, Jana z Ocieszyna Ocieskiego.

Stary, drewniany kościół został być może wzniesiony w 1529 roku. W roku 1711, jak głosił napis nad drzwiami został restaurowany w roku 1680 i 1711. Spłonął w roku 1933. Był to budynek drewniany, orientowany, oszalowany deskami, bez sobót. Dach był wysoki gontowy, bardzo stromy. Do ściany północnej dobudowana została domurowana kaplica. Z zabytkowego wyposażenia starego kościoła zachowały się nieliczne zabytki. Pozostałe niestety spłonęły w wyniku pożaru kościoła w roku 1933.

Obecny, murowany kościół zbudowany został w latach 1927-1928 wg projektu Stanisława Majerskiego. Konsekracji dokonał w 1929 r. bp Edward Komar. Kościół jest murowany z cegły, z użyciem kamienia, trzy-nawowy, halowy w duchu eklektycznym. Przy nawie od frontu wieża z dwiema kruchtami po bokach. Na zewnątrz kościół opięty uskokowymi przyporami. Wewnątrz znajduje się sklepienie krzyżowe na gurtach, wsparte na kwadratowych filarach międzynawowych. Polichromia wnętrza figuralna i ornamentalna, malowana w 1945 r. przez Stanisława Szmuca. Część wyposażenia pochodzi z poprzedniego kościoła drewnianego. Ołtarz główny rokokowy z II poł. XVIII w., z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu z pocz. XVII w., cztery ołtarze boczne, trzy z nich z II poł. XVIII w. oraz jeden z w duchu neobarokowym z XX w. Chrzcielnica i ambona z XIX/XX w., konfesjonał z XVII wieku.